De bekeerling.
Er is een wegafsluiting waarbij tegenwoordig altijd wel iemand staat die aanwijzingen geeft hoe je om die wegafsluiting heen kan rijden.
Ik heb een afspraak met een buurvrouw om samen naar de sportschool te gaan. Op de afgesproken tijd sta ik met mijn fiets voor haar huis te wachten. Dit keer is de wegafsluiting net naast haar woning.
Terwijl ik sta te wachten, zie ik dat de verkeersregelaar zijn brood pakt om te gaan eten.
Ik sta hem niet te gluren, het gebeurt gewoon recht voor mijn neus . Dus zeg ik “eet smakelijk”tegen de man. Hij zegt dank U wel en begint te eten.
Op dat moment komt mijn buurvrouw naar buiten. “O” zegt ze “het is minder koud dan ik had gedacht”.
Ik zei “dat is mogelijk maar ik heb het gewoon koud” .
Daarop zegt de man: “Allah zal je verwarmen”.
Ik dacht hoor ik het nu goed? Heb ik hem wel goed verstaan? Maar ik zeg niets.
Mijn buurvrouw en ik fietsen weg. Ondertussen komen we er achter dat we niet alle spullen van huis hebben meegenomen, keren om en rijden terug naar huis.
Daar aangekomen zegt de man: “jullie zijn snel terug”. “ Ja” zei ik” dat krijg je als je niet alles in een keer meeneemt he”.
De buurvrouw gaat naar binnen en ik wacht voor de deur.
Dan zegt de man: “Ben je moslim” ? Dat bevestig ik . “Al lang”? Vraagt de man. Ik antwoord dat ik al bijna 40 jaar moslima ben.
Hij mompelt iets en maakt een beweging wat waarschijnlijk o wat goed betekent .
Dan zegt hij: “ik mag het eigenlijk niet vragen maar ik doe het toch. Ik wil graag een Nederlandse moslima trouwen.
“Dat wordt dan lastig he” antwoord ik.
“Ja dat is zeker lastig” antwoord de man. Dan wordt het stil.
Mijn buurvrouw komt naar buiten en we stappen weer op de fiets.
De man groet “Assalaam aleikoem”. Ik groet terug.
Mijn buurvrouw vroeg of de man tegen mij praatte, of hij lastig viel. Hierop vertel ik wat er zich had afgespeeld. Ze vond het maar raar dat deze voor mij onbekende man zomaar de vraag stelde.
Dan leg ik haar uit dat ik niet meer vreemd opkijk van deze vraag. Ik kan niet zeggen dat het dagelijks of wekelijks gebeurt maar de vraag is niet nieuw. In dit gesprek vond ik het niet noodzakelijk maar meestal geef ik al snel aan dat ik getrouwd ben. Dan is steevast de volgende vraag of ik kinderen heb. Als ik dan antwoord ik heb een getrouwde dochter is , wordt er gevraagd of ik nog een zus heb. Die heb ik maar zij is geen moslima laat ik weten en dan is het gesprek vaak wel klaar.
Uitleggen dat ik de enige in onze familie ben die moslima geworden is doe ik allang niet meer.
De eerste keer dat deze vragen kwamen verbaasde mij dat. Inmiddels weet ik dat het beeld bestaat dat een bekeerling serieus met de Islam bezig is. Ook heeft zij geen culturele bagage en is daardoor een betere echtgenote is mij wel eens verteld. Of dat in de praktijk ook altijd zo is?
Wanneer iemand moslim wordt, vervaagt het leven van daarvoor. Maar dat wil niet zeggen dat daarmee de culturele bagage van iemand ook vervaagt.
Als ik de vraag weer eens krijg, dan geef ik netjes antwoord en ga vervolgens door tot de orde van de dag.
0 reacties